انسانیت

گاهی آدم‌ها فکر می‌کنن جنگ بین زن و مرده، بین قوی و ضعیفه، بین خواستن و نخواستنه.
اما واقعیت اینه که جنگ، توی دل همه‌مونه؛ بین درک شدن و درک نکردن. دختر، پر از احساسه، اما وقتی یاد گرفت احساسو قایم کنه تا زنده بمونه، دیگه فقط لبخند نمی‌زنه، درونش سکوت می‌کنه.
پسر، پر از غروره، اما اون غرور وقتی ترک برمی‌داره، تنها چیزی که پشتش می‌مونه، یه روح خسته‌ست که دنبال آرامشه.
زندگی، بازی برد و باخت نیست. یه جاده‌ست که هر کسی زخمای خودش رو داره، اما گاهی یه نگاه، یه جمله، یه درک ساده، می‌تونه همه‌چی رو عوض کنه.
انسانیت یعنی بفهمی طرف مقابلت شاید شبِ قبلش تا صبح گریه کرده، اما صبح با یه لبخند اومده که تو رو ناراحت نکنه.
یعنی بدون قضاوت نگاهش کنی، چون هیچ‌کس کامل نیست؛ فقط بعضیا با دردهاشون یاد گرفتن قوی‌تر راه برن.
دنیا با عشق تموم نمی‌شه،
با(درک) ادامه پیدا می‌کنه.
همین درکه که از یه رابطه، یه تیم، یا حتی یه انسانِ تنها، یه معجزه می‌سازه.
اگه یه روز تونستی کسی رو بدون اینکه بشنوی، فقط بفهمی... اون روز معنی واقعی انسانیت رو لمس کردی.
ولی من ایمان دارم که کمیاب ترین آدم هایی که واژه انسانیت برازندشون هست کسانی هستند که میدونن ممکنه محبت شون هیچ وقت جبران نشه، ولی باز هم محبت می کنندو چقد این ادم ها ستودنی هستند!:) 🩵